Met een bril in de kroeg!

Het is vrijdagmiddag twee uur, mijn hoofd bonkt, mijn ogen prikken en mijn haar staat recht overeind. Vegen mascara op mijn wangen, pyjama en oude slofjes aan en de Pet Shop Boys op de achtergrond. Klinkt vrij treurig allemaal, maar ik heb dan ook gewerkt gisteren. In een bruine kroeg hier op de hoek, met een handjevol studenten aan een tafeltje en heel erg veel hele rare stamgasten aan de bar. Ik werk er nog niet zo lang en verbaas me er elke keer weer over wat voor rare mensen er toch op de wereld rondlopen. Links aan de bar zat F. die een erotiekzaak heeft en me vorige week mee vroeg naar de film, en helemaal rechts hing G., die de vijftig toch al gepasseerd is, maar toch een passie voor Mary J. Blige schijnt te hebben. Je hebt van die dingen. Gisteren was het feest, want andere G. deelde mede dat 'ie op 7 juli 2007 gaat trouwen. De andere mannen aan de bar keken ongelovig en leken zijn verhaal met een grote korrel rijst te nemen. Maar G. zelf was bloedserieus. Het zal mij benieuwen. Hopelijk nodigt 'ie ook het personeel van zijn favoriete kroeg uit, ik heb wel zin in een leuk feestje. Hoewel het natuurlijk de vraag is wat voor feestje het worden zal...
Vanavond ga ik weer werken. Dan is er een borrel van de basketbalclub. Het zal mij benieuwen!

En dan ging gisteren toch bijna een ultieme meisjesdroom in vervulling! Ik mag een bril! Het hoeft niet per se, want ik heb aan beide ogen maar een afwijkinkje van +0.50, maar toch. In principe kan je daarmee een bril dragen. De beugel, ook al iets dat is vroeger zo vreselijk graag wilde, maar die ik, toen 'ie er eenmaal in zat, nogal verafschuwde, is er inmiddels uit, dus het wordt tijd voor een nieuw hulpstuk. Ik heb een brillenhoofd, dat hebben Albert en ik vorige week nog geconstateerd. Albert moest écht een bril (zijn afwijking is iets groter dan de mijne!), dus wij naar de Hans Anders. Dat is toch echt de Zeeman onder de brillenwinkels zeg! De hilarische reclames mogen de winkel dan neerzetten als leuk en groot en goedkoop en netjes, met behulpzaam personeel, maar ik vond het er vreselijk, klein, inderdaad goedkoop, maar dus ook kwaliteitsloos, het was er vies en er was geen personeel. Dus wij naar de Pearle. Daar was het wel gezellig! Albert werd geholpen door een kwieke Duitse, die hem de allerduurste Dieselbril probeerde aan te smeren, maar eigenlijk stond geen enkele bril hem écht leuk. 'Ik heb ook geen brillenhoofd', klaagde de arme jongen. Terwijl ik de ene na de andere bril opzette en mezelf steeds zag veranderen in hip, in mijn oma, in heel christelijk en vervolgens weer in hip. Brillen staan mij leuk! Ik wilde een bril! Ben zelfs aan de verkoopster gaan vragen of er ook brillen met glas zonder sterkte bestaan. Die bestaan. Maar dat vond ik toch ook weer lichtelijk ver gaan. Ik had een vriendin die een bril had zonder sterkte en dat vond ik heel stom. Maar stiekem was ik jaloers. Toch, een bril voor de sier zou ik nooit nemen, nam ik mijzelf heilig voor.
En nu doen mijn ogen het toch ineens minder goed! Alleen niet helemaal niet goed genoeg voor een echte officiële bril. 'Neem een leesbril van de Hema', adviseerde de meneer van de Specsavers die mij met een soort ruimtebril met allerlei wieltjes en haakjes de uithangborden in de winkelstraat liet lezen. Door dat brilletje zag ik alles echt helderder en duidelijker, maar zonder bril zag ik het niet heel onhelder of heel onduidelijk. +0.50. Aan beide ogen. Met in mijn rechteroog een cilinderdinges van -0.25. Een grensgeval dus. Een leesbrilletje dus. Volgens mij draagt heel 40+ Nederland de rode brilletjes van de Hema. Die ik, als ik er één neem, natuurlijk niet op het puntje van mijn neus ga dragen. Ik kijk wel uit. Anders maar geen bril. Dan nog maar even trainen op de achteruitgang van mijn ogen. Want nu de hippe bril zo dichtbij is, zal ik 'm niet aan mijn neus voorbij laten gaan!

En Albert? Die vond uiteindelijk een hartstikke mooie bril!