Solliciteren, ik wil solliciteren!

Ik ben bezig met een sollicitatiebrief voor een eventuele stage bij AVRO 1 op de Middag, een radioprogramma op Radio 1. Ik vind het hartstikke moeilijk. Want hoe vertel je waarom je iets graag wilt en waarom je ergens geschikt voor bent, zonder te verzanden in oeverloos geleuter, of, erger nog, gebluf?
Ik ben journalistiek gaan studeren omdat ik graag een verhaal wil vertellen aan de mensen thuis. Omdat ik voor die mensen graag orde wil aanbrengen in de chaos die nieuws kan zijn. Omdat ik ze graag wil overbrengen wat ze zouden moeten weten. En ik ben ook journalistiek gaan studeren ook omdat ik stiekem een beetje beroemd wil worden! Hoewel ik eerlijk moet zeggen dat dat er wel een stuk minder is geworden sinds ik echt radio en tv maak. Het doen is al zo leuk dat dát het doel is geworden, en niet meer het beroemd worden. Da's alleen maar mooi meegenomen, haha!
Allemaal leuke dingen, maar ik kan dat natuurlijk niet op die manier in een brief zetten. Net als dat ik niet wil roepen dat ik een passie voor radio heb. Ik vind radio geweldig, maar een passie? Lichtelijk overdreven. Ik vind het een fantastisch medium en luister graag en ik vind de stem uit de luidsprekers ook altijd een beetje spannend, ergens, maar passie?

Nou ja, solliciteren is niet mijn hobby. Het voelt een beetje als jezelf aanprijzen en daar hou ik niet van. Ik heb altijd het gevoel dat ik mezelf beter voor moet doen dan ik ben, omdat je altijd moet zorgen dat je brief eruit springt, en je heel duidelijk moet zeggen waarom jij en jij alleen geschikt bent... brrr. Kan ik niet gewoon gevráágd worden?