Den Ilp

Gisteren wist ik het weer helemaal zeker: in mij huist een socialist. Dat wist ik natuurlijk allang, maar soms is het prettig dat even bevestigd te zien. Dat gebeurde toen ik 's avonds laat naar een prachtige documentaire van de IKON zat te kijken: 'Ons dorp Den Ilp', van Remy Vlek. Den Ilp, ligt onder de rook van Amsterdam en vroeger woonden er kippen- en eendenboeren, die vervolgens hun waar verkochten op de markten in Amsterdam. Anton Heijboer woonde er ook met zijn vrouwen. Ik ben weleens per ongeluk met de auto in Den Ilp beland, toen ik verdwaald was op weg naar Utrecht.
Den Ilp is niet meer dan een weg met rode fietsstroken en veel drempels en aan weerszijden van deze weg kapitale boerderettes met ijzeren hekwerken, paardenbakken, zwembaden en roezelgordijnen. Tussen de parkeerplaatsen met Hummers en paardentrailers staat af en toe nog een authentiek Den Ilps huisje met een puntdak, luiken en een lapje gras voor de deur. Deze huisjes worden echter steeds schaarser. Ze moeten verdwijnen voor nog meer kasten van huizen, voor de bezitters van het nieuwe geld. Den Ilp is niet meer het dorpje van de Amsterdamse kippen- en eendenboeren, maar een vastgoedparadijs. In twintig jaar is het dorp vergeven van achterbuurtbewoners met een beetje mazzel in het zakendoen.
Deze veel te asociale, veel te rijke en vooral veel te domme bruinverbrande kerels met gouden kettingen, die met kortgerokte bimbo's zonder hersens aan hun arm, die volgens eigen zeggen toch een erg groot spiritueel vermogen hebben, zijn bezig dat wat nog rest van het ouderwetse Den Ilp, volledig ten gronde te richten. Wég met het prachtige bakstenen huisje van de 91-jarige ome Willem, met het groengebeitste schuurtje in de achtertuin; hier moeten grote paleizen met relaxspa's gebouwd worden. Want wat valt er nog te verbouwen aan de eigen villa die eruit ziet als een kruising tussen kasteel en boerderij, waaraan alles picobello in orde, want al vier keer van top tot teen verbouwd, is? Dan 'ken je toch beter iets nieuws neerzetten hiero?' Tien jaar in hetzelfde huis is natuurlijk ook wel erg veel gevraagd, zeker als er fijne lapjes grond voor 'een paar rotcenten' voor je klaarliggen. Even wachten tot de oude Den Ilp-bewoners dood zijn en hoppa! Business! Keihard zakendoen. Wat nou emoties? Oh pardon, het gaat niet om het geld? U wilt de omgeving verbeteren? Die oude huisjes passen niet meer bij het moderne Den Ilp? Omdat er geen sauna's inpassen? Aha. En er hangen ook kwade geesten rond? Juist ja. Maar toch voelt uw vrouw dat het goed is dat u de huisjes neermaait en uw eigen kapitaal ermee vergroot? Het is mij volstrekt duidelijk. Hufter.

Hulde aan Remy Vlek, die mij er gisteravond opnieuw van overtuigd heeft dat mijn linkse stem een hele goede was. Die mij heeft gesterkt in het idee dat rijke ouderen mee moeten betalen aan de AOW. En dat de hypotheekrente-aftrek voor sommige mensen acuut afgeschaft moet worden. Mensen die zoveel geld hebben, dat ze de waarde ervan niet meer kennen en uit pure verveling niet meer weten wat ze met hun geld moeten doen, zoals het stel uit de documentaire, zouden eigenlijk gedwongen moeten worden alles af te geven aan de armen. Eén comfortabel huis, met één auto, één bescheiden tuin, een zomer- en een wintergarderobe en een zelfgeorganiseerd kinderpartijtje voor zes kinderen met koekhappen is toch meer dan genoeg? Voor IEDEREEN?