Het beest in Neeltje

Campina drukte me van de week weer eens met de neus op de feiten toen ik langs een bushokje fietste. Ik heb een koeiennaam. En nu kan je wel zeggen: 'nee joh, doe niet zo gek, jouw naam is helemaal geen koeiennaam, maar gewoon een hele leuke ambachtelijke', maar denk eens even na: jouw oom met koeienveestapel heeft absoluut zeker te weten een koe die Neeltje heet. En de koe ernaast heet dan vast Bertha.

Eigenlijk vind ik het best wel leuk dat mijn naam veel wordt gebruikt in combinatie met een dier. Neeltje is tenslotte ook een landelijk klinkende naam, die visioenen oproept van vers gras, geruite gordijntjes en witte kapje op beschorte boerinnenhoofden. Ik kom de naam Neeltje dan ook vaker tegen als dierennaam, dan als mensennaam. De vrouw van burgemeester K. Rokodil in de tekenfilm Alfred Jodocus Kwak heet bijvoorbeeld Neeltje en zij is een kip. En in mijn favoriete Richard Scarry Boek 'Mijn leuk wereldje' staat een heel schattig roze nijlpaard in een roze balletpakje met een strikje op haar hoofd. Haar naam? Neeltje Nijlpaard. Neeltje Nijlpaard is tevens de titel van een prentenboek van Ria Baens.

Vooral dat 'Neeltje Nijlpaard' kon ik vroeger niet echt waarderen, temeer omdat ik zelf ook nogal stevig was. Ik trok me dan altijd op aan het boekje 'Neeltje' van Annemie Heymans, dat tenminste eens niet over een dier ging, maar over een meisje. Een echt, levend meisje dat altijd gepest werd door haar grote broers. Nu draag ik mijn naam echter met verve, alle grapjes over honden, poezen en koeien ten spijt. Ja, ik heb een dierennaam en daar ben ik trots op!

Over alle andere reuze grappige grapjes die er met en over mijn naam te maken zijn, volgt snel meer!