200 keer: a day in the life

Dit is het tweehonderdste artikel van mijn hand op deze weblog! Een mijlpaal, al zeg ik het zelf. Een goede gelegenheid om mijn lezerspubliek een kijkje te gunnen in mijn leven. Dat gaat niet altijd over rozen, zeker vandaag niet.

Ik werd zwetend wakker, met de zon op mijn gezicht en mijn dekbed plakkend aan mijn benen. Ik had verkeerd gelegen en mijn nek deed zeer. Verder had ik een barstende koppijn. Eenmaal mijn bed uit en onder de douche vandaan, bleek dat ik mijn handdoek niet had meegenomen en dus moest ik druipend de twee trappen op naar mijn kamer. Gelukkig had ik wel een badjas aan, zodat een dweilpauze me bespaard bleef. Afdrogen, en kleren aan. Maar: what to wear? Het is heet en ik heb vanmiddag een date, dus het moest luchtig én elegant. Een moeilijke keuze uit mijn goedgevulde, maar totaal oncombineerbare kast. Met veel pijn en moeite een outfit uitgezocht, maar ontevreden. Die kast moet trouwens ook nodig eens uitgemest, maar geen tijd vandaag. Dit staat er op het programma:

- scriptie tot 12 uur

- afwas, stofzuigen, opruimen, tas inpakken

- de stad in: kado kopen en schoenen ophalen bij de schoenmaker

- afspraak

- snel naar huis, tas halen

- om 17 uur in de trein

- om 18.40u thuis

- omkleden

- 12 1/2 jarige bruiloft van neef

Aan de scriptie ben ik nog niet begonnen. Eerst een beetje opruimen: oude kranten verzamelen, afwas naar de keuken, belangrijke papieren op een stapeltje. Rekeningen vooral nog even dichtlaten. Rest in de prullenbak, want geen ruimte voor een papierdoos. Heet water voor de afwas in de teil. Afwasmiddel op. Klote, want het is echt een afwas van een week, met aangekoekte stamppot andijvrie-resten en een bakblik met broodkorsten. Even over nadenken. Eerst maar koffie. Koffie op. Er stond gelukkig nog één pak in de kast, houdbaar tot september 2006. Ik waag het er toch maar op. Wie morgen niets meer van mij hoort, weet hoe het komt. Koffie in de beker. Beker op de grond. Koffie op de grond. Schone doekjes op. (en dan te bedenken dat dit echt allemaal gebeurde vanochtend, en het wordt nog erger). Beetje deppen met een oude theedoek. Nog altijd hoofdpijn. Op weg naar de gootsteen stoot ik een schaaltje om. Kapot. Het kan niet op.

Nu zit ik aan de muesli. Van die ontzettend biologisch-dynamische, geitenwollensokken muesli uit de natuurwinkel. Bij elke hap zit een pijnboompit en een cashewnoot. Dat vind ik een rare combinatie, met yoghurt en jam. Ik zit niet aan de krant. Want de krant van vandaag heb ik per ongeluk weggeooid. En die zit nu onder de stamppot andijvie smurrie. Mag ik misschien een deuntje huilen?

De dag is pas twee uren jong en ik heb er nu al genoeg van.

Wellicht wordt het 250e artikel een vrolijker dag in het leven van... GEFELICITEERD!