Mambo Kurt maakt orgel hip

Mijn oom en tante hadden er één en mijn nichtje speelde de sterren van de hemel. Ook een jongetje uit mijn klas had er les op. En ik heb het ding nooit begrepen? Wat was er nou leuk aan… een orgel? Viel daar meer op te spelen dan psalmen en andersoortige bejaardenmuziek?

Ja dus. Dat een orgel superhip en cool kan zijn, bewees de legendarische Duitser-met-Derrick-bril-in-seventies-pak Mambo Kurt, die met zijn ouderwetse, bruine ‘heimorgel’ het nieuwe Stadtkulturfest ‘Mitte Bitte’ zondagmiddag afsloot in Ekko. Naar wat hij ons wilde doen geloven, won hij als klein jongetje een talentenjacht met een briljant ‘heimorgelspiel’ en dat heeft bij hem de liefde voor het instrument doen ontbranden. Zijn huidige doel? De mensen in duo’s laten dansen. Schuifelen dus, gezellig dicht bij elkaar, op de zoetgevooisde klanken van… Rammstein, Slayer, ACDC en eh… Rage Against The Machine!

Jazeker, het ‘heimorgel’ is zeer geschikt voor dergelijke composities. Het ‘Fuck you, I won’t do what you tell me’, geeft je een zeer apart gevoel van binnen, als het wordt begeleid door de volautomatische drum en de lichtelijk hysterische pieptonen uit het orgel. Je wordt er zelfs goed agressief van, want meer dan een half uur Mambo Kurt doet wel iets met je zenuwgestel. Zeker op een rustige zondagmiddag als deze.

Toch krijgt Mambo Kurt een dikke tien en een vlag en een wimpel voor zijn zeer originele benadering van de popmuziek. Ik zie mijn nichtje en het jongetje uit mijn klas al gaan, op hun eigen orgels. Ik heb me een hoedje gelachen, flink met de heupen gedraaid op de bossanova-versie van ‘Final Countdown’ van Europe en ik had toch in ieder geval de intentie om te gaan schuifelen op ‘Dancing Queen’ van Abba.

Maar ondanks deze lof was ik na een uurtje toch wel klaar. Je kan ook teveel orgelmuziek horen.