Tuinkabouter

Ze staan er wat bleekjes en verkleurd bij, de roze en groene tuinfakkeltjes die ik kocht voor mijn verjaardagsfeest op 9 augustus van dit jaar. Toen ik alles klaar had en de slingers fier wapperden in de wind, brak de hemel en plensten liters water neer op de feestelijke tuin. Dan maar een feestje binnen.

De fakkeltjes zijn nooit meer aangeweest. Er was sindsdien geen enkele mogelijkheid meer om 's avonds lekker buiten te zitten. En nu waaien flarden mist voor mijn raam voorbij, ligt de rijp op de daken en snakte ik gisteravond naar mijn handschoenen en een muts. Het is winter.

In mijn tuin staat ook een tuinkabouter. Met blote billen en een opgeheven middelvinger. Zo voel ik me ook, nu de zomer weer voorbij is.