Grote broer is jarig!

Mijn broer wordt vandaag 21 en de hele kamer zit vol visite. Ik hou enorm van jarige mensen (vooral als ik het zelf ben!) en kamers vol visite, maar soms wordt ineens te druk in en aan mijn hoofd en moet ik weg. Vandaag trok ik me terug op de stille zolder, met de lange rij dikke fotoalbums, en vierde ik zijn 21 jaren zonder gezang, taart en glasgerinkel, maar met honderden prachtige afbeeldingen van dat kleine schattige roze babietje, dat een dik peutertje werd met spierwit haar en een bol buikje, triomfantelijk achter de grasmaaier, dat als vierjarig jongetje met zijn verkering van de overkant van de straat de lambada danste voor Sinterklaas, toen hij vijf werd een trekker kreeg waar hij echt op kon rijden, vanaf zijn tiende op alle foto's zijn handen voor zijn gezicht hield en vanaf zijn zestiende helemaal niet meer op de foto wilde, behalve met zijn blote kont... dat kleine schattige babietje is nu ineens 21 en is in plaats van mijn kleine broertje, mijn grote stoere broer geworden. Met blonde krullen en een zonnebankbruine, strakke buik. En daar mag best voor geklapt worden!